1

ταῦτα εἰποῦσα, ὦ ἄνδρες, ἐκείνη μὲν ἀπηλλάγη,

ἐκείνη: d.i. die Alte aus l19_Text

2

ἐγὼ δ᾽ εὐθέως ἐταραττόμην,

3

καὶ πάντα μου εἰς τὴν γνώμην εἰσῄει, καὶ μεστὸς ἦν ὑποψίας,

4

       ἐνθυμούμενος μὲν ὡς ἀπεκλῄσθην ἐν τῷ δωματίῳ,

PC > kausal oder temporal

5

       ἀναμιμνῃσκόμενος δὲ

6

             ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐψόφει ἡ μέταυλος θύρα καὶ ἡ αὔλειος,

7

                   ὃ οὐδέποτε ἐγένετο,

erg.: "sonst"

8

             ἔδοξέ τέ μοι ἡ γυνὴ ἐψιμυθιῶσθαι.

Forts. des  ὅτι-Satzes  in Z.6

9

ταῦτά μου πάντα εἰς τὴν γνώμην εἰσῄει, καὶ μεστὸς ἦν ὑποψίας.

10

ἐλθὼν δὲ οἴκαδε ἐκέλευον

11

       ἀκολουθεῖν μοι τὴν θεράπαιναν εἰς τὴν ἀγοράν,

12

ἀγαγὼν δ᾽ αὐτὴν ὡς τῶν ἐπιτηδείων τινὰ ἔλεγον

ὡς m.Akk.: Präpos. - ἐπιτήδειος: "Bekannter"

13

       ὅτι ἐγὼ πάντα εἴην πεπυσμένος τὰ γιγνόμενα ἐν τῇ οἰκίᾳ·

πεπ. εἴην: Opt.Aor.Perf. KT13 > ind.Rede: Sy13

14

»σοὶ οὖν«  ἔφην »ἔξεστι δυοῖν ὁπότερον βούλει ἑλέσθαι,

δυοῖν: Gen.Dual.n: "von zwei Dingen": DN
βούλει häufig = βούλῃ

15

       ἢ μαστιγωθεῖσαν εἰς μύλωνα ἐμπεσεῖν

Die Mühle bedeutete harte Strafarbeit.

16

             καὶ μηδέποτε παύσασθαι κακοῖς τοιούτοις συνεχομένην,

συνεχομένην: PC zum Inf. wie in Z. 15

17

       ἢ κατειποῦσαν ἅπαντα τἀληθῆ μηδὲν παθεῖν κακόν,

18

             ἀλλὰ συγγνώμης παρ᾽ ἐμοῦ τυχεῖν τῶν ἡμαρτημένων.

τῶν ἡμαρτημένων: gehört zu συγγνώμης

19

ψεύσῃ δὲ μηδέν, ἀλλὰ πάντα τἀληθῆ λέγε.«

Prohibitiv Sy12 - μηδέν: adv.Akk. für μή

20

κἀκείνη τὸ μὲν πρῶτον ἔξαρνος ἦν,

21

καὶ ποιεῖν ἐκέλευεν ὅ τι βούλομαι· οὐδὲν γὰρ εἰδέναι·

zu εἰδέναι erg. αὐτήν > AcI als ind. Rede

22

       ἐπειδὴ δὲ ἐγὼ ἐμνήσθην Ἐρατοσθένους πρὸς αὐτήν,

23

       καὶ εἶπον ὅτι οὗτος ὁ φοιτῶν εἴη πρὸς τὴν γυναῖκα,

πρὸς τὴν γυναῖκα gehört zu ὁ φοιτῶν

24

ἐξεπλάγη ἡγησαμένη με πάντα ἀκριβῶς ἐγνωκέναι.

25

       καὶ τότε ἤδη πρὸς τὰ γόνατά μου πεσοῦσα,

PC > temporal, vorzeitig

26

       καὶ πίστιν παρ᾽ ἐμοῦ λαβοῦσα μηδὲν πείσεσθαι κακόν,

zu πείσεσθαι erg. αὐτήν > AcI

27

κατηγόρει πρῶτον μὲν ὡς μετὰ τὴν ἐκφορὰν αὐτῇ προσίοι,

zu προσίοι erg. "er", nämlich Eratosthenes

28

       ἔπειτα ὡς αὐτὴ τελευτῶσα εἰσαγγείλειε

αὐτὴ: die Magd -  zu εἰσαγγείλειε erg. αὐτόν

29

       καὶ ὡς ἐκείνη τῷ χρόνῳ πεισθείη,

30

       καὶ τὰς εἰσόδους οἷς τρόποις προσίοιτο,

τὰς εἰσόδους: adv.Akk. - οἷς τρόποις: Dat.modi

31

       καὶ ὡς Θεσμοφορίοις ἐμοῦ ἐν ἀγρῷ ὄντος

Θεσμοφορίοις: "am Thesmophorienfest"

32

       ᾤχετο εἰς τὸ ἱερὸν μετὰ τῆς μητρὸς τῆς ἐκείνου·

zu ᾤχετο erg. "die Frau"

33

καὶ τἆλλα τὰ γενόμενα πάντα ἀκριβῶς διηγήσατο.

34

ἐπειδὴ δὲ πάντα εἴρητο αὐτῇ, εἶπον ἐγώ,

αὐτῇ: Dativ beim Passiv = ὑπὸ αυτῆς

35

»ὅπως τοίνυν ταῦτα μηδεὶς ἀνθρώπων πεύσεται·

ὅπως + Fut./Konj.: final "dass"

36

εἰ δέ μή, οὐδέν σοι κύριον ἔσται τῶν πρὸς ἔμ᾽ ὡμολογημένων.

μή: hier "doch" - πρός hier: "von"

37

ἀξιῶ δέ σε ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ ταῦτά μοι ἐπιδεῖξαι·

38

ἐγὼ γὰρ οὐδὲν δέομαι λόγων,

οὐδέν: adv.Akk. = οὐκ

39

       ἀλλὰ τὸ ἔργον φανερὸν γενέσθαι, εἴπερ οὕτως ἔχει.«  

τὸ ἔργον: "die Sache"

40

ὡμολόγει ταῦτα ποιήσειν.

41

καὶ μετὰ ταῦτα διεγένοντο ἡμέραι τέσσαρες ἢ πέντε, ...

τέσσαρες ἢ πέντε: DN
Nach πέντε gibt es im überlieferten Text eine kleine Lücke.