DS1 Substantive der a-Deklination

Femininum

mit langem -ᾱ- nach ε, ι, ρ (ᾱ purum)

 

mit attischem -η- (statt ursprünglichem -ᾱ-)

 

 

Marktplatz

Haus

Land

 

Ehre(namt)

Handwerk

Sieg

N. Sg.

ἀγορ-ά

οἰκί-α

χώρ-α

 

τιμ-ή

τέχν-η

νκ-η

G. Sg.

τῆς

ἀγορ-ᾶς

οἰκί-ας

χώρ-ας

 

τιμ-ῆς

τέχν-ης

νίκ-ης

D. Sg.

τῇ

ἀγορ-ᾷ

οἰκί-ᾳ

χώρ-ᾳ

 

τιμ-ῇ

τέχν-ῃ

νίκ-ῃ

A. Sg.

τὴν

ἀγορ-ν

οἰκί-αν

χώρ-αν

 

τιμ-ήν

τέχν-ην

νίκ-ην

V. Sg.

ἀγορ-

οἰκί-α

χώρ-α

 

τιμ-ή

τέχν -η

νίκ-η

N. Pl.

αἱ

ἀγορ-αί

οἰκί-αι

χρ-αι

 

τιμ-αί

τέχν-αι

νκ-αι

G. Pl.

τῶν

ἀγορ-ῶν

οἰκι-ῶν

χωρ-ῶν

 

τιμ-ῶν

τεχν-ῶν

νικ-ῶν

D. Pl.

ταῖς

ἀγορ-αῖς

οἰκί-αις

χώρ-αις

 

τιμ-αῖς

τέχν-αις

νίκ-αις

A. Pl.

τὰς

ἀγορ-άς

οἰκί-ας

χώρ-ας

 

τιμ-ς

τέχν-ας

νίκ-ας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 mit kurzem ᾰ trotz ι, ρ (ᾰ impurum)

 

 

mit kurzem -ᾰ- nicht nach ε, ι, ρ (ᾰ impurum)

 

 

Brücke

Wahrheit

 

 

Meinung

Sprache

Meer

 

 

γέφυρα >

ἀλήθεσα >

 

 

δόκα >

γλῶτα >

θάλατα >

N. Sg.

γφυρ-ᾰ

ἀλθει-ᾰ

 

 

δόξ-ᾰ

γλττ-ᾰ

θλαττ-ᾰ

G. Sg.

τῆς

γεφύρ-ας

ἀληθεί-ας

 

 

δόξ-ης

γλώττ-ης

θαλάττ-ης

D. Sg.

τῇ

γεφύρ-ᾳ

ἀληθεί-ᾳ

 

 

δόξ-ῃ

γλώττ-ῃ

θαλάττ-ῃ

A. Sg.

τὴν

γφυρ-ᾰν

ἀλθει-ᾰν

 

 

δόξ-ᾰν

γλττ-ᾰν

θλαττ-ᾰν

V. Sg.

γφυρ-ᾰ

ἀλθει-ᾰ

 

 

δόξ-ᾰ

γλττ-ᾰ

θλαττ-ᾰ

N. Pl.

αἱ

γφυρ-αι

ἀλθει-αι

 

 

δόξ-αι

γλττ-αι

θλαττ-αι

G. Pl.

τῶν

γεφυρ-ῶν

ἀληθει-ῶν

 

 

δοξ-ῶν

γλωττ-ῶν

θαλαττ-ῶν

D. Pl.

ταῖς

γεφύρ-αις

ἀληθεί-αις

 

 

δόξ-αις

γλώττ-αις

θαλάττ-αις

A. Pl.

τς

γεφύρ-ας

ἀληθεί-ας

 

 

δόξ-ας

γλώττ-ας

θαλάττ-ας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maskulinum

mit langem -ᾱ- nach ε, ι, ρ (ᾱ purum)

 

 

mit attischem -η- (statt ursprünglichem -ᾱ-)

 

 

Jüngling

Lysias

 

 

Richter

Bürger

Euripides

N. Sg.

νεανί-ας

Λυσί-ας

 

 

δικαστ-ής

πολίτ-ης

Εὐριπίδ-ης

G. Sg.

τοῦ

νεανί-ου

Λυσί -ου

 

 

δικαστ-οῦ

πολίτ-ου

Εὐριπίδ-ου

D. Sg.

τῷ

νεανί-ᾳ

Λυσί -ᾳ

 

 

δικαστ-ῇ

πολίτ-ῃ

Εὐριπίδ-ῃ

A. Sg.

τὸν

νεανί-αν

Λυσί -αν

 

 

δικαστ-ήν

πολίτ-ην

Εὐριπίδ-ην

V. Sg.

νεανί-α

Λυσί -α

 

 

δικαστ-ά

πολῖτ- (!)

Εὐριπίδ-η

N. Pl.

οἱ

νεανί-αι

 

 

 

δικαστ-αί

πολῖτ-αι

 

G. Pl.

τῶν

νεανι-ῶν

 

 

 

δικαστ-ῶν

πολιτ-ῶν

 

D. Pl.

τοῖς

νεανί-αις

 

 

 

δικαστ-αῖς

πολίτ-αις

 

A. Pl.

τοὺς

νεανί-ας

 

 

 

δικαστ-ς

πολίτ-ας

 


-αι im Nom. Pl. ist kurz. Der Akk. Pl. ist immer lang: -ᾱς (< -α-νς mit Ersatzdehnung für das ausgefallene ν).
Der Gen.Pl. ist immer endbetont -ῶν (< -ά-ων durch Kontraktion).

Zu den endbetonten Substantiven:
Auf dem Nominativ und dem Akkusativ des Singular und des Plural steht immer ein Akut (bzw. Gravis)
Zum Maskulinum:
Im Nominativ Singular wird an die Endung der a-Deklination ein ς angehängt.
Im Genitiv Singular steht die Endung der o-Deklination.

 

KONTRAKTA

Femininum

 

Maskulinum

 

 

 

mit ᾱ purum

mit attischem -η- (statt ursprünglichem -ᾱ-)

 

 

Mine

Athene

Erde

 

 

 

Hermes(bild)

 

 

 

 

 

μνάα  >

Ἀθηνάα  >

γέα  >

 

 

 

Ἑρμέα + ς  >

 

 

 

N. Sg.

μνᾶ

Ἀθηνᾶ

γῆ

 

 

Ἑρμῆς

 

 

 

G. Sg.

τῆς

μνᾶς

Ἀθηνᾶς

γῆς

 

 

τοῦ

Ἑρμοῦ

 

 

 

D. Sg.

τῇ

μνᾷ

Ἀθηνᾷ

γῇ

 

 

τῷ

Ἑρμῇ

 

 

 

A. Sg.

τὴν

μνᾶν

Ἀθηνᾶν

γῆν

 

 

τὸν

Ἑρμῆν

 



Kontraktionsregeln:

ά+η > ᾶ    ά+ηι > ᾷ    ά+αι > αῖ
έ+η > ῆ    έ+ηι > ῇ    έ+αι > αῖ
ω verschluckt α, ε
zu Nom./Gen.Sg.m. s. oben

V. Sg.

μνᾶ

Ἀθηνᾶ

γῆ

 

 

Ἑρμ

 

N. Pl.

αἱ

μναῖ

 

 

 

 

οἱ

Ἑρμαῖ

 

G. Pl.

τῶν

μνῶν

 

 

 

 

τῶν

Ἑρμῶν

 

D. Pl.

ταῖς

μναῖς

 

 

 

 

τοῖς

Ἑρμαῖς

 

A. Pl.

τς

μνᾶς

 

 

 

 

τοὺς

Ἑρμᾶς