DS2 o-Deklination der Substantive
DS2_o Substantive der o-Deklination
| Femininum | |||||||
|
|
| ||||||
Sg. N. | ὁ | ἰατρ-ός | λόγ-ος | δῆμ-ος | ἄνθρωπ-ος | ἡ | ὁδ-ός | νῆσ-ος |
Sg. G. | τοῦ | ἰατρ-οῦ | λόγ-ου | δήμ-ου | ἀνθρώπ-ου | τῆς | ὁδ-οῦ | νήσ-ου |
Sg. D. | τῷ | ἰατρ-ῷ | λόγ-ῳ | δήμ-ῳ | ἀνθρώπ-ῳ | τῇ | ὁδ-ῷ | νήσ-ῳ |
Sg. A. | τὸν | ἰατρ-όν | λόγ-ον | δῆμ-ον | ἄνθρωπ-ον | τὴν | ὁδ-όν | νῆσ-ον |
Sg. V. | ὦ | ἰατρ-έ | λόγ-ε | δῆμ-ε | ἄνθρωπ-ε | ὦ | ὁδ-έ | νῆσ-ε |
Pl. N. | οἱ | ἰατρ-οί | λόγ-οι | δῆμ-οι | ἄνθρωπ-οι | αἱ | ὁδ-οί | νῆσ-οι |
Pl. G. | τῶν | ἰατρ-ῶν | λόγ-ων | δήμ-ων | ἀνθρώπ-ων | τῶν | ὁδ-ῶν | νήσ-ων |
Pl. D. | τοῖς | ἰατρ-οῖς | λόγ-οις | δήμ-οις | ἀνθρώπ-οις | ταῖς | ὁδ-οῖς | νήσ-οις |
Pl. A. | τοὺς | ἰατρ-ούς | λόγ-ους | δήμ-ους | ἀνθρώπ-ους | τὰς | ὁδ-ούς | νήσ-ους |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Neutrum |
|
|
| ||||
|
| Heiligtum | Werk | Lebewesen | Sportplatz |
|
|
|
Sg. N. | τὸ | ἱερ-όν | ἔργ-ον | ζῷ-ον | γυμνάσι-ον |
|
|
|
Sg. G. | τοῦ | ἱερ-οῦ | ἔργ-ου | ζῴ-ου | γυμνασί-ου |
|
|
|
Sg. D. | τῷ | ἱερ-ῷ | ἔργ-ῳ | ζῴ-ῳ | γυμνασί-ῳ |
|
|
|
Sg. A. | τὸ | ἱερ-όν | ἔργ-ον | ζῷ-ον | γυμνάσι-ον |
|
|
|
Sg. V. | ὦ | ἱερ-όν | ἔργ-ον | ζῷ-ον | γυμνάσι-ον |
|
|
|
Pl. N. | τὰ | ἱερ-ά | ἔργ-α | ζῷ-α | γυμνάσι-α |
|
|
|
Pl. G. | τῶν | ἱερ-ῶν | ἔργ-ων | ζῴ-ων | γυμνασί-ων |
|
|
|
Pl. D. | τοῖς | ἱερ-οῖς | ἔργ-οις | ζῴ-οις | γυμνασί-οις |
|
|
|
Pl. A. | τὰ | ἱερ-ά | ἔργ-α | ζῷ-α | γυμνάσι-α |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Den Vok.Sg.m./f. bildet der Ablaut -ε des Themavokals -ο. Der Vok.Pl. ist immer dem Nom.Pl. gleich. Im Neutrum enden der Nom.Pl. und der Akk.Pl. wie im Lateinischen auf kurzes -ᾰ. |
KONTRAKTA der o-Deklination | |||||||||
| Maskulinum | Neutrum |
| beim Adjektiv | |||||
|
| νοο- |
| ὀστεο- |
| εὐνοο- | |||
Sinn | Knochen | wohlgesinnt | |||||||
Sg. N. | ὁ | νοῦς | < νό-ος | τὸ | ὀστοῦν | < ὀστέ-ον |
| εὔνους | εὔνουν |
Sg. G. | τοῦ | νοῦ | < νό-ου | τοῦ | ὀστοῦς | < ὀστέ-ου |
| εὔνου | |
Sg. D. | τῷ | νῷ | < νό-ῳ | τῷ | ὀστῷ | < ὀστέ-ῳ |
| εὔνῳ | |
Sg. A. | τὸν | νοῦν | < νό-ον | τὸ | ὀστοῦν | < ὀστέ-ον |
| εὔνουν | εὔνουν |
Sg. V. | ὦ | νοῦ | < νό-ε | ὦ | ὀστοῦν | < ὀστέ-ον |
|
|
|
Pl. N. | οἱ | νοῖ | < νό-οι | τὰ | ὀστᾶ ! | < ὀστέ-α |
| εὔνοι | εὔνοα ! |
Pl. G. | τῶν | νῶν | < νό-ων | τῶν | ὀστῶν | < ὀστέ-ων |
| εὔνων | |
Pl. D. | τοῖς | νοῖς | < νό-οις | τοῖς | ὀστοῖς | < ὀστέ-οις |
| εὔνοις | |
Pl. A. | τοὺς | νοῦς | < νό-ους | τὰ | ὀστᾶ ! | < ὀστέ-α |
| εὔνους | εὔνοα ! |
Im Nom./Akk.Pl.n. setzt sich das typische -α gegen die Kontraktionsregeln durch. |
Attische Deklination der Stämme auf -ηο- > -εω- | ||||||
|
| beim Adjektiv | ||||
|
| νᾱο- > νηο- |
|
| ἱληο- | |
|
| Tempel |
|
| gnädig | |
Sg. N. | ὁ | νεώς | < νη-ός |
| ἵλεως | ἵλεων |
Sg. G. | τοῦ | νεώ | < νη-οῦ |
| ἵλεω | |
Sg. D. | τῷ | νεῴ | < νη-ῷ | Metathesis der Quantitäten: η-οι / η-ῳ > ε-ῳ Der Akzent der ersten Form | ἵλεῳ | |
Sg. A. | τὸν | νεών | < νη-όν | ἵλεων | ἵλεων | |
Pl. N. | οἱ | νεῴ | < νη-οί | ἵλεῳ | ἵλεα | |
Pl. G. | τῶν | νεών | < νη-ῶν | ἵλεων | ||
Pl. D. | τοῖς | νεῴς | < νη-οῖς | ἵλεῳς | ||
Pl. A. | τοὺς | νεώς | < νη-ούς | ἵλεως | ἵλεα |