DS2 o-Deklination der Substantive

DS2_o Substantive der o-Deklination

 

 

Maskulinum 

        Femininum

 

 

Αrzt

Rede

Volk 

Mensch 

 

Weg 

Insel

Sg. N.

ἰατρ-ός

λόγ-ος

δῆμ-ος

ἄνθρωπ-ος

ὁδ-ός

νῆσ-ος

Sg. G.

τοῦ

ἰατρ-οῦ

λόγ-ου

δήμ-ου

ἀνθρώπ-ου

τῆς

ὁδ-οῦ

νήσ-ου

Sg. D.

τῷ

ἰατρ-ῷ

λόγ-ῳ

δήμ-ῳ

ἀνθρώπ-ῳ

τῇ

ὁδ-ῷ

νήσ-ῳ

Sg. A.

τὸν

ἰατρ-όν

λόγ-ον

δῆμ-ον

ἄνθρωπ-ον

τὴν

ὁδ-όν

νῆσ-ον

Sg. V.

ἰατρ-έ

λόγ-ε

δῆμ-ε

ἄνθρωπ-ε

ὁδ-έ

νῆσ-ε

Pl. N.

οἱ

ἰατρ-οί

λόγ-οι

δῆμ-οι

ἄνθρωπ-οι

αἱ

ὁδ-οί

νῆσ-οι

Pl. G.

τῶν

ἰατρ-ῶν

λόγ-ων

δήμ-ων

ἀνθρώπ-ων

τῶν

ὁδ-ῶν

νήσ-ων

Pl. D.

τοῖς

ἰατρ-οῖς

λόγ-οις

δήμ-οις

ἀνθρώπ-οις

ταῖς

ὁδ-οῖς

νήσ-οις

Pl. A.

τοὺς

ἰατρ-ούς

λόγ-ους

δήμ-ους

ἀνθρώπ-ους

τὰς

ὁδ-ούς

νήσ-ους

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Neutrum 

 

 

 

 

 

Heiligtum

Werk

Lebewesen

Sportplatz

 

 

 

Sg. N.

τὸ

ἱερ-όν

ἔργ-ον

ζῷ-ον

γυμνάσι-ον

 

 

 

Sg. G.

τοῦ

ἱερ-οῦ

ἔργ-ου

ζῴ-ου

γυμνασί-ου

 

 

 

Sg. D.

τῷ

ἱερ-ῷ

ἔργ-ῳ

ζῴ-ῳ

γυμνασί-ῳ

 

 

 

Sg. A.

τὸ

ἱερ-όν

ἔργ-ον

ζῷ-ον

γυμνάσι-ον

 

 

 

Sg. V.

ἱερ-όν

ἔργ-ον

ζῷ-ον

γυμνάσι-ον

 

 

 

Pl. N.

τὰ

ἱερ-ά

ἔργ-α

ζῷ-α

γυμνάσι-α

 

 

 

Pl. G.

τῶν

ἱερ-ῶν

ἔργ-ων

ζῴ-ων

γυμνασί-ων

 

 

 

Pl. D.

τοῖς

ἱερ-οῖς

ἔργ-οις

ζῴ-οις

γυμνασί-οις

 

 

 

Pl. A.

τὰ

ἱερ-ά

ἔργ-α

ζῷ-α

γυμνάσι-α

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Den Vok.Sg.m./f. bildet der Ablaut -ε des Themavokals -ο. Der Vok.Pl. ist immer dem Nom.Pl. gleich. Im Neutrum enden der Nom.Pl. und der Akk.Pl. wie im Lateinischen auf kurzes -ᾰ.

KONTRAKTA der o-Deklination

 

      Maskulinum

Neutrum

 

beim Adjektiv

 

 

νοο-

 

ὀστεο-

 

εὐνοο-

Sinn

Knochen

wohlgesinnt

Sg. N.

νοῦς

< νό-ος  

τὸ

ὀστοῦν

< ὀστέ-ον 

 

εὔνους

εὔνουν

Sg. G.

τοῦ

νοῦ

< νό-ου  

τοῦ

ὀστοῦς

< ὀστέ-ου 

 

εὔνου

Sg. D.

τῷ

νῷ

< νό-ῳ 

τῷ

ὀστῷ

< ὀστέ-ῳ 

 

εὔνῳ

Sg. A.

τὸν

νοῦν

< νό-ον  

τὸ

ὀστοῦν

< ὀστέ-ον 

 

εὔνουν

εὔνουν

Sg. V.

νοῦ

< νό-ε  

ὀστοῦν

< ὀστέ-ον 

 

 

 

Pl. N.

οἱ

νοῖ

< νό-οι  

τὰ

ὀστᾶ !

< ὀστέ-α 

 

εὔνοι

εὔνοα !

Pl. G.

τῶν

νῶν

< νό-ων  

τῶν

ὀστῶν

< ὀστέ-ων 

 

εὔνων

Pl. D.

τοῖς

νοῖς

< νό-οις  

τοῖς

ὀστοῖς

< ὀστέ-οις 

 

εὔνοις

Pl. A.

τοὺς

νοῦς

< νό-ους 

τὰ

ὀστᾶ !

< ὀστέ-α 

 

εὔνους

εὔνοα !

Im Nom./Akk.Pl.n. setzt sich das typische -α gegen die Kontraktionsregeln durch.

Attische Deklination der Stämme auf -ηο- > -εω-

 

Maskulinum 

 

beim Adjektiv

 

 

νᾱο- > νηο-

 

 

ἱληο-

 

 

Tempel

 

 

gnädig

Sg. N.

νεώς

< νη-ός  

 

ἵλεως

ἵλεων

Sg. G.

τοῦ

νεώ

< νη-οῦ  

 

ἵλεω

Sg. D.

τῷ

νεῴ

< νη-ῷ  

Metathesis der Quantitäten:
η-ο > ε-ω
η-ου > ε-ω

η-οι / η-ῳ > ε-ῳ

Der Akzent der ersten Form
bleibt durchweg beibehalten.

ἵλεῳ

Sg. A.

τὸν

νεών

< νη-όν  

ἵλεων

ἵλεων

Pl. N.

οἱ

νεῴ

< νη-οί  

ἵλεῳ

ἵλεα

Pl. G.

τῶν

νεών

< νη-ῶν  

ἵλεων

Pl. D.

τοῖς

νεῴς

< νη-οῖς 

ἵλεῳς

Pl. A.

τοὺς

νεώς

< νη-ούς  

ἵλεως

ἵλεα