Teilt den Text bitte in sinnvolle Einheiten (wie in Satz [1]) und übersetzt jeweils rechts nach dem Tab-Stop.

[1] ἀντὶ πολλῶν ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων                  

ὑμᾶς ἑλέσθαι[1] νομίζω,                                                                    

εἰ φανερὸν γένοιτο τὸ μέλλον συνοίσειν τῇ πόλει                    

περὶ ὧν νυνὶ σκοπεῖτε.                                                                     

ὅτε τοίνυν τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει,                                                          

προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν                                          

τῶν βουλομένων συμβουλεύειν·                                                   

οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,                     

τοῦτ᾽ ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε,                                                       

ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ                   

τῶν δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ᾽ ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν[2],    

ὥστ᾽ ἐξ ἁπάντων                                                                                

ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι.              

[2] ὁ μὲν οὖν παρὼν καιρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ[3] λέγει φωνὴν ἀφιεὶς ὅτι τῶν πραγμάτων[4] ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε· ἡμεῖς[5] δ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὅντινά μοι δοκοῦμεν ἔχειν τρόπον πρὸς αὐτά. ἔστι δὴ τά γ᾽ ἐμοὶ δοκοῦντα, ψηφίσασθαι μὲν ἤδη τὴν βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι τὴν ταχίστην ὅπως ἐνθένδε βοηθήσετε (καὶ μὴ πάθητε ταὐτὸν ὅπερ καὶ πρότερον), πρεσβείαν δὲ πέμπειν, ἥτις ταῦτ᾽ ἐρεῖ καὶ παρέσται τοῖς πράγμασιν· [3] ὡς[6] ἔστι μάλιστα τοῦτο δέος, μὴ πανοῦργος ὢν καὶ δεινὸς ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι[7], τὰ μὲν εἴκων, ἡνίκ᾽ ἂν τύχῃ, τὰ δ᾽ ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ᾽ ἂν εἰκότως φαίνοιτο), τὰ δ᾽ ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν ἡμετέραν, τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν ὅλων πραγμάτων. [4] οὐ μὴν ἀλλ᾽[8] ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ᾽ ὃ δυσμαχώτατόν ἐστι τῶν Φιλίππου πραγμάτων, καὶ βέλτιστον ὑμῖν· τὸ[9] γὰρ εἶναι πάντων ἐκεῖνον ἕν᾽ ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων καὶ ἅμα στρατηγὸν καὶ δεσπότην καὶ ταμίαν, καὶ πανταχοῦ αὐτὸν παρεῖναι τῷ στρατεύματι, πρὸς μὲν τὸ τὰ τοῦ πολέμου ταχὺ καὶ κατὰ καιρὸν πράττεσθαι πολλῷ[10] προέχει, πρὸς δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ᾽ ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει. [5] δῆλον γάρ ἐστι τοῖς Ὀλυνθίοις ὅτι νῦν οὐ περὶ δόξης οὐδ᾽ ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ᾽ ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος, καὶ ἴσασιν ἅ τ᾽ Ἀμφιπολιτῶν[11] ἐποίησε τοὺς παραδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν καὶ Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους[12]· καὶ ὅλως ἄπιστον[13], οἶμαι, ταῖς πολιτείαις ἡ τυραννίς, ἄλλως τε κἂν ὅμορον χώραν ἔχωσι. [6] ταῦτ᾽ οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τἄλλ᾽ ἃ προσήκει πάντ᾽ ἐνθυμουμένους φημὶ δεῖν ἐθελῆσαι[14] καὶ παροξυνθῆναι καὶ τῷ πολέμῳ προσέχειν εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ᾽ εἰσφέροντας προθύμως καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ σκῆψις ἔθ᾽ ὑμῖν τοῦ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν ἐθέλειν ὑπολείπεται. [7] νυνὶ γάρ, ὃ πάντες ἐθρύλουν τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν[15] Φιλίππῳ, γέγονεν αὐτόματον, καὶ ταῦθ᾽ ὡς[16] ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι. εἰ μὲν γὰρ ὑφ᾽ ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο τὸν πόλεμον, σφαλεροὶ σύμμαχοι καὶ μέχρι του[17] ταῦτ᾽ ἂν ἐγνωκότες ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ᾽ ἐκ τῶν πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων[18] μισοῦσι[19], βεβαίαν εἰκὸς[20] τὴν ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν ἔχειν.
[8] οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ παθεῖν ταὐτὸν ὅπερ ἤδη πολλάκις πρότερον πεπόνθατε. εἰ γάρ, ὅθ᾽ ἥκομεν Εὐβοεῦσιν βεβοηθηκότες καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ καὶ Στρατοκλῆς ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα, κελεύοντες ἡμᾶς πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν, τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ᾽ ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ᾽ ἂν Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων τῶν μετὰ ταῦτ᾽ ἂν ἦτ᾽ ἀπηλλαγμένοι[21] πραγμάτων.

[1] ... ἂν ... ὑμᾶς ἑλέσθαι Irrealis im AcI

[2] ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν Potentialis im AcI

[3] μόνον οὐχὶ "fast, beinahe"

[4] τῶν πραγμάτων "die Angelegenheiten" nämlich die Verteidigung von Olynthos

[5] ἡμεῖς vorangezogenes Subj. des folgenden ind.Interr.Satzes

[6] ὡς "relativischer" Anschluss: "denn"

[7] χρῆσθαι Εrgänzung zu δεινός

[8] οὐ μὴν ἀλλά bezieht sich auf den Anfang von [3] ἔστι δέος „gleichwohl <gilt das> nicht, sondern = aber dennoch“

[9] τό ... bildet substant.Inf.e bis πράττεσθαι, und der gesamte τὸ...-Ausdruck ist Subjekt zu προέχει

[10] πολλῷ Dat.mensurae

[11] Ἀμφιπολιτῶν Gen.part. zum substantivischen τοὺς παραδόντας - Amphipolis fiel 357 nach einem Abkommen mit den dortigen Aristokraten an Philipp - nach καί parallele Konstruktion, Pydna eroberte Philipp 356

[12] τοὺς ὑποδεξαμένους erg. αὐτόν

[13] ἄπιστον Prädikatsnomen im Neutrum "etwas, dem man nicht trauen kann"

[14] ἐθελῆσαι die beiden folgenden Infinitive sind hiervon abhängig

[15] Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν unpers. Konstruktion ("man"), Ὀλυνθίους = AO

[16] καὶ ταῦθ᾽ ὡς lies καὶ ταῦθ᾽ οὕτως ὡς

[17] μέχρι του „bis zu irgendeinem Punkt = bis auf Weiteres“

[18] ἐγκλημάτων Die Olynthier bitten gerade die Athener um Beistand. Philipps Vorwurf des Verrats muss sich also an sie selbst (αὑτούς) richten (und nicht an die Athener)

[19] μισοῦσι erg. Φίλιππον

[20] εἰκὸς Εllipse, lies εἰκός ἐστιν

[21] ἦτ᾽ ἀπηλλαγμένοι = ἀπηλλαγμένοι ἦτε Umschreibung im Perf. MP.