Κonsequent ins Präsens übertragen

Apollodor, Bibliotheke 1.85

1. κολάζεται δὲ Σίσυφος ἐν Ἅιδου πέτρον ταῖς χερσὶ καὶ τῇ κεφαλῇ κυλίων,
2. καὶ τοῦτον <ὑπὲρ τὸ ἄκρον> ὑπερβάλλειν θέλων·
3. οὗτος δὲ ὠθούμενος ὑπ' αὐτοῦ
4. ὠθεῖται πάλιν εἰς τοὐπίσω.
5. τίνει δὲ ταύτην τὴν δίκην διὰ τὴν Ἀσωποῦ θυγατέρα Αἴγιναν·
6. ὅτι γὰρ ἁρπάζοντα αὐτὴν κρύφα Δία Ἀσωπῷ ἐμήνυε ζητοῦντι λέγεται.

Apollodor, Bibliotheke 3.157

1. ὁ δὲ Ἀσωπὸς ποταμὸς παῖς ἐστιν Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος,
2. ὡς δὲ Ἀκουσίλαος λέγει, παῖς ἐστιν Πηροῦς καὶ Ποσειδῶνος,      Akusilaos ist ein Gelehrter.
                                                                                                                                                    ὡς „wie“ - ἡ Πηρώ, οῦς „Pero“
3. ὡς δέ τινες λέγουσιν, παῖς ἐστιν Διὸς καὶ Εὐρυνόμης.                   ἡ Εὐρυνόμη, ης „Eurynome“
4. τούτῳ Μετώπη γημαμένη,                                                                   ἡ Mετώπη, ης „Metope“
5. ἣ Λάδωνος τοῦ ποταμοῦ θυγάτηρ ἐστίν,                                          ἣ = Relativpronomen „die“
6. δύο μὲν παῖδας τίκτει, Ἰσμηνὸν καὶ Πελάγοντα,                            „Ismenos und Pelagon“
7. εἴκοσι δὲ θυγατέρας,
8. ὧν μὲν μίαν Αἴγιναν ἁρπάζει Ζεύς.                                                 ὧν = RelPron. „von denen“
9. ταύτην Ἀσωπὸς ζητῶν ἧκεν εἰς Κόρινθον,
10. καὶ μανθάνει παρὰ Σισύφου
11. ὅτι ὁ ἁρπάζων ἐστὶ Ζεύς.
12. Ζεὺς δὲ Ἀσωπὸν μὲν κεραυνῶν καὶ διώκων
13. πάλιν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα ἀποπέμπει ῥεῖθρα
14. (διὰ τοῦτο μέχρι καὶ νῦν ἐκ τῶν τούτου ῥείθρων ἄνθρακες φέρονται)·
15. Αἴγιναν δὲ κομίζων εἰς τὴν τότε Οἰνώνην λεγομένην νῆσον,
16. νῦν δὲ Αἴγιναν ἀπ' ἐκείνης καλουμένην,
17. μίγνυται, καὶ τεκνοῖ παῖδα ἐξ αὐτῆς Αἰακόν.

Apollodor, Bibliotheke, Epitome II.1

1. ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται,
2. πέτρον ἔχων ὕπερθεν ἑαυτοῦ ἐπιφερόμενον,
3. ἐν λίμνῃ τε διατελῶν
4. καὶ περὶ τοὺς ὤμους ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν ὁρῶν
5. παρὰ τῇ λίμνῃ γιγνόμενα·
6. τὸ μὲν οὖν ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων,
7. καὶ ὅτε θέλει σπᾶσθαι τούτου ξηραίνεται,
8. τῶν δὲ καρπῶν ὁπότε βούλεται μεταλαμβάνεσθαι
9. μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν ὑπ' ἀνέμων τὰ δένδρα σὺν τοῖς καρποῖς.
10. κολάζεσθαι δὲ αὐτὸν οὕτως λέγουσί τινες,
11. ὅτι τὰ τῶν θεῶν ἐξελάλει ἀνθρώποις μυστήρια,
12. καὶ ὅτι τῆς ἀμβροσίας τοῖς ἡλικιώταις συγκομίζει.