1

πάντων χρημάτων μέτρον ἐστὶν ἄνθρωπος,

Homo-mensura-Satz

2

τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστιν,

Ge.Pl.n. von τὰ ὄντα das Seiende

3

τῶν δὲ οὐκ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν.

Sextus Empiricus, 2. Jhdt.

4

περὶ μὲν θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι,

ἔχω hier: bin in der Lage, vermag

5

οὔθ' ὡς εἰσὶν οὔθ' ὡς οὐκ εἰσὶν

οὔθ' vor ὡς: Elision und Assimilation

6

οὔθ' ὁποῖοί τινες ἰδέαν·

erg. εἰσίν - ἰδέαν: adv.Akk. 'bezüglich ...'

7

πολλὰ γὰρ τὰ κωλύοντα εἰδέναι

erg. ἐστίν - εἰδέναι zu κωλύοντα

8

ἥ τ' ἀδηλότης καὶ βραχὺς ὢν ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου. 

βραχὺς ὢν: prädik. zu ὁ βίος

(Diog. Laert. 9,51 über Protagoras, 3. Jhdt.)

9

Ὁ Πρωταγόρας λέγει σχεδὸν κατὰ Πλάτωνα·

10

ἡ ἀλήθεια ἔχει οὕτως·

ἔχει: verhält sich, es verhält sich mit ...

11

μέτρον γὰρ ἕκαστος ἡμῶν ἐστι τῶν τε ὄντων καὶ μή.

12

μυρίον μέντοι διαφέρει ἕτερος ἑτέρου αὐτῷ τούτῳ,

αὐτῷ τούτῳ: adv.Dat.: durch eben dies

13

ὅτι τῷ μὲν ἄλλα ἔστι τε καὶ φαίνεται, τῷ δὲ ἄλλα.

Dat. hier (wie oft) mit "für" übersetzen

14

καὶ οὐ λέγω, ὅτι σοφία καὶ σοφὸς ἀνὴρ οὐκ ἔστι,

15

ἀλλ' αὐτὸν τοῦτον καὶ λέγω σοφόν,

16

ὅς τινα ἡμῶν,

ὅς, ἥ, ὅ Relativpron. der, die das

17

   ᾧ φαίνεταί τι καὶ ἔστι κακόν,

ᾧ Dat.Sg.m. des Relatipron.

18

μεταβάλλει εἴς τινα,

19

   ᾧ τὸ αὐτὸ χρῆμα φαίνεται καὶ ἔστι ἀγαθόν.

(nach Plat. Theait. 166d ff.)

20

Καὶ σχεδὸν κατὰ γραμματικόν τινα Βυζάντιον·

21

Διδάσκω τοὺς μαθητὰς

22

   τὸν αὐτὸν ἄνθρωπον ψέγειν καὶ ἐπαινεῖν

23

   καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν.

ποιέω m. dopp.Akk: etw. zu etw. machen
ἥττω Akk.Sg.m. schlechter, schwächer
κρείττω Akk.Sg.m. besser, stärker

(nach Stephanos von Byzanz, 6. Jhdt.)